به گزارش تابش کوثر به نقل از روزنامه واشنگتن‌پست، دکتر «پری کلاس» (Perri Klass)، پزشک متخصص اطفال و استاد دانشگاه نیویورک، در مقاله‌ای هشدار داد که ممنوع کردن مطلق برخی خوراکی‌ها از جمله شیرینی، نوشابه یا خوراکی‌های آماده برای کودکان می‌تواند اثر منفی بر رفتار تغذیه‌ای آنان داشته باشد.
او می‌گوید والدین معمولاً از روی دلسوزی و نگرانی برای سلامت فرزندانشان تلاش می‌کنند تا این نوع خوراکی‌ها را به‌کلی حذف کنند، اما تحقیقات نشان داده است که این کار باعث افزایش جذابیت این خوراکی‌ها برای کودکان و حتی افزایش وزن یا بروز اختلالات تغذیه‌ای می‌شود.
دکتر «نیمالی فرناندو»، متخصص کودکان و بنیان‌گذار مؤسسه خیریه «دکتر یام»، در این زمینه می‌گوید: «وقتی برخی غذاها را ممنوع می‌کنیم، در واقع آن‌ها را به میوه‌ای ممنوعه تبدیل می‌کنیم. همین باعث می‌شود کودک نسبت به آن غذا اشتیاق و وابستگی بیشتری پیدا کند.»
وی توصیه می‌کند والدین در سال‌های نخست زندگی کودک، که بیشترین کنترل را بر نوع خوراک دارند، باید زمینه‌ی علاقه‌مندی کودک به غذاهای سالم و طبیعی را فراهم کنند. در این دوران، آموزش تدریجی درباره‌ی میوه‌ها، سبزی‌ها و خوراکی‌های مغذی می‌تواند ذائقه‌ی سالمی در کودک ایجاد کند.
اما با بزرگ‌تر شدن کودکان و حضور آنان در محیط‌های اجتماعی مانند مهدکودک، مدرسه یا دید و بازدیدهای خانوادگی، والدین باید به جای تحمیل ممنوعیت، گفت‌وگو درباره‌ی تفاوت خوراکی‌های روزمره و خوراکی‌های مناسب مراسم خاص را آغاز کنند. به گفته‌ی فرناندو، «بهتر است والدین به کودک بیاموزند که برخی غذاها مانند شیرینی‌ها مخصوص جشن‌ها یا دیدار با پدربزرگ و مادربزرگ هستند، نه اینکه پاداش یا پنهان‌کاری محسوب شوند.»
این متخصصان تأکید می‌کنند که نباید بین خوراکی‌ها سلسله‌مراتب ایجاد کرد؛ برای مثال گفتنِ «اگر بروکلی بخوری، بعداً کیک می‌گیری» موجب می‌شود کودک غذاهای سالم را وظیفه و غذاهای ناسالم را پاداش تلقی کند. در نتیجه، در آینده ممکن است از خوراکی‌های پرکالری برای آرام کردن احساسات خود استفاده کند.
دکتر کلاس همچنین بر اهمیت مشارکت کودکان در خرید و آماده‌سازی غذا تأکید دارد و می‌گوید: «وقتی کودک در فرآیند تهیه غذا همراهی می‌کند، هم از غذا خوردن لذت می‌برد و هم ارتباط عاطفی عمیق‌تری با خانواده پیدا می‌کند.» او می‌افزاید: «هدف نهایی آن است که کودکان در آینده بتوانند خودشان تصمیمات درست غذایی بگیرند و رابطه‌ای سالم با خوردن داشته باشند.»
وی در بخش دیگری از مقاله یادآور می‌شود که تنها در موارد خاص، مانند حساسیت غذایی یا دلایل مذهبی و فرهنگی، باید برخی خوراکی‌ها به‌طور کامل از رژیم کودک حذف شوند. در چنین مواردی نیز والدین باید ضمن رعایت احتیاط، برای کودک توضیح دهند که این تصمیم از روی ضرورت و احترام به ارزش‌های خانوادگی گرفته شده است.
این پزشک در پایان مقاله تأکید می‌کند: «هدف از تربیت غذایی، ایجاد گفت‌وگو و آموزش تدریجی است نه وضع قوانین سخت‌گیرانه. والدین باید به فرزندان خود بیاموزند که انتخاب درست در خوردن، بخشی از بلوغ و مسئولیت‌پذیری است.»
متخصصان تأکید دارند که والدین ایرانی نیز می‌توانند با بهره‌گیری از این رویکرد علمی، فرهنگ تغذیه‌ی آگاهانه را در خانواده نهادینه کنند؛ رویکردی که بر پایه‌ی تعادل، گفت‌وگو، و الگو بودن پدر و مادر استوار است، نه بر ممنوعیت و اجبار.
انتهای پیام/
نظر شما