به گزارش تابش کوثر، پژوهشگران موفق به شناسایی تغییراتی در DNA خرسهای قطبی شدهاند که میتواند به این جانوران در سازگاری با اقلیمهای گرمتر کمک کند. این مطالعه که به باور دانشمندان نخستین موردی است که ارتباطی آماری و معنادار میان افزایش دما و تغییر DNA در یک گونه پستاندار وحشی نشان میدهد، روزنهای تازه برای درک توان سازگاری این گونه در برابر گرمایش زمین گشوده است.
بحران اقلیمی بقای خرسهای قطبی را بهشدت تهدید میکند. پیشبینی میشود تا سال ۲۰۵۰ حدود دو سوم جمعیت این گونه به دلیل ذوب یخهای قطبی و افزایش دما از بین برود.
اکنون دانشمندان دانشگاه «ایست آنگلیا» دریافتهاند که برخی ژنهای مرتبط با استرس گرمایی، پیری و متابولیسم در خرسهای قطبی ساکن جنوبشرق گرینلند رفتاری متفاوت از خرسهای مناطق شمالی دارند؛ موضوعی که نشان میدهد این خرسها ممکن است در حال تطبیق ژنتیکی با شرایط گرمتر باشند.
پژوهشگران نمونههای خون خرسهای قطبی در دو منطقه متفاوت گرینلند را بررسی کرده و «ژنهای جهنده» را مورد تحلیل قرار دادند؛ بخشهای کوچک و متحرک ژنوم که میتوانند بر عملکرد سایر ژنها تأثیر بگذارند. این ژنها با دادههای دمایی مناطق مورد نظر مقایسه و تغییرات بیان ژنی آنها بررسی شد.
دکتر آلیس گادن، پژوهشگر ارشد این مطالعه، گفت:
«DNA دفترچه راهنمای درون هر سلول است که رشد و تکامل موجود زنده را هدایت میکند. با مقایسه ژنهای فعال این خرسها با دادههای اقلیمی محلی، دریافتیم که افزایش دما به نظر میرسد باعث افزایش چشمگیر فعالیت ژنهای جهنده در DNA خرسهای جنوبشرق گرینلند شده است.»
با تغییر اقلیم محلی و دگرگونی رژیم غذایی ناشی از از بین رفتن زیستگاهها و تغییر منابع غذایی، ژنتیک این خرسها نیز در حال تطبیق به نظر میرسد. خرسهای ساکن گرمترین بخش گرینلند تغییرات ژنتیکی بیشتری نسبت به جمعیتهای شمالی نشان میدهند.
نویسندگان این مطالعه تأکید کردهاند که این یافتهها میتواند به درک بهتر چگونگی بقای خرسهای قطبی در جهانی گرمتر کمک کند، نشان دهد کدام جمعیتها در معرض خطر بیشتری هستند و مسیرهای آینده حفاظت از این گونه را روشنتر سازد.
این پژوهش که نتایج آن در نشریه علمی Mobile DNA منتشر شده، نشان میدهد ژنهایی که در حال تغییر هستند، نقش کلیدی در تکامل جمعیتهای مختلف خرس قطبی ایفا میکنند.
گادن افزود:
«این یافته اهمیت زیادی دارد، زیرا برای نخستینبار نشان میدهد گروهی خاص از خرسهای قطبی در گرمترین بخش گرینلند، از ژنهای جهنده برای بازنویسی سریع DNA خود استفاده میکنند؛ مکانیزمی که ممکن است تلاشی ناامیدانه برای بقا در برابر ذوب یخهای دریایی باشد.»
دمای شمالشرق گرینلند سردتر و پایدارتر است، در حالیکه جنوبشرق این منطقه گرمتر بوده و نوسانات دمایی شدیدتری دارد. بهطور کلی، توالیهای DNA در جانوران بهتدریج تغییر میکنند، اما فشارهای محیطی مانند گرمایش سریع اقلیم میتواند این روند را تسریع کند.
برخی از تغییرات شناساییشده در نواحی مرتبط با پردازش چربی دیده شدهاند؛ تغییراتی که میتوانند به خرسهای قطبی در زمان کمبود غذا کمک کنند. خرسهای مناطق گرمتر رژیم غذایی خشنتر و گیاهیتری نسبت به رژیم پرچرب و مبتنی بر فک در شمال دارند و DNA آنها نیز ظاهراً در حال تطبیق با این شرایط است.
گام بعدی این پژوهش، بررسی سایر جمعیتهای خرس قطبی در جهان—که تعداد آنها به ۲۰ جمعیت میرسد—برای مشخص شدن وقوع تغییرات مشابه ژنتیکی است.
دانشمندان میگویند این تحقیقات میتواند به جلوگیری از انقراض خرسهای قطبی کمک کند، اما همزمان هشدار میدهند که کاهش سرعت گرمایش زمین از طریق کاهش مصرف سوختهای فسیلی همچنان امری حیاتی است.
انتهای پیام/Z110
نظر شما