تیم روسی بلافاصله تجهیزات محافظتی خود را فعال کرد و سامانه پاکسازی هوای ماژول روسی را راه‌اندازی کرد. این فرآیند حدود ۳۰ دقیقه طول کشید. ناسا اعلام کرد کیفیت هوای ایستگاه در حال حاضر عادی است، اما درِ ماژول همچنان بسته خواهد ماند.
دان پتیت، فضانورد ناسا، در ماژول آمریکایی نیز بوی مشابهی را گزارش کرد که شبیه بوی اسپری رنگ بود. با این حال، منبع این بو هنوز مشخص نشده است.
این حادثه در شرایطی رخ داده که ترک‌های گزارش‌شده در ماژول خدماتی روسی «زوزدا» از سال ۲۰۱۹ باعث نشت تدریجی هوا شده است. ناسا این نشت‌ها را یکی از «بزرگ‌ترین خطرات ایمنی» برای ایستگاه توصیف کرده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که سرعت نشت هوا در سال جاری به بالاترین حد خود رسیده و همین موضوع نگرانی‌ها را تشدید کرده است. ناسا و روسکوسموس توافق کرده‌اند که درِ ماژول‌های آسیب‌دیده فقط در موارد ضروری باز شود.
هرچند ناسا تأکید کرده که این مسائل در حال حاضر خطری برای ایمنی خدمه ایجاد نمی‌کند، اما نگرانی‌ها درباره دوام و ایمنی ایستگاه فضایی بین‌المللی در بلندمدت همچنان ادامه دارد.
فضانوردان ناسا که به دلیل نقص فنی فضاپیمای استارلاینر بوئینگ در ایستگاه فضایی بین‌المللی گرفتار شده‌اند، با مشکلات جسمانی متعددی مواجه هستند. اقامت طولانی‌مدت در فضا می‌تواند به کاهش تراکم استخوان، تحلیل عضلانی، قرار گرفتن در معرض تابش‌های شدید، مشکلات بینایی و سایر مسائل جدی سلامتی منجر شود. این فضانوردان برای مأموریتی کوتاه‌مدت آماده شده بودند، اما اکنون با تمدید ناخواسته مدت اقامت خود، در معرض خطرات «تغییردهنده زندگی» قرار گرفته‌اند.
کارشناسان هشدار می‌دهند که فضانوردان ناسا که در فضا گیر افتاده‌اند، در صورت تمدید اقامتشان در ایستگاه فضایی بین‌المللی تا سال ۲۰۲۵، با خطرات «تغییردهنده زندگی» مواجه خواهند شد.
م/110*