پروفسور اندرو ابل از دانشگاه آدلاید و همکار پژوهشی این پروژه گفت: «تیم ما پرو-دارویی هدفمند تولید کرده که در آزمایش‌های پیش‌بالینی نشان داده قادر است دردهای مزمن را تسکین دهد.» او افزود: «به باور ما، اولین افرادی هستیم که از این واکنش شیمیایی خاص در حوزه زیست‌شناسی استفاده کرده‌ایم و امکان به‌کارگیری آن در زمینه‌های دیگر نیز وجود دارد.»
این دارو در واکنش با گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) نظیر پراکسید هیدروژن و پروکسی‌نیتریت فعال می‌شود؛ مولکول‌هایی که در محل‌های درد مزمن بیشتر از سایر نقاط بدن وجود دارند و این پرو-دارو را به طور دقیق به این نواحی هدایت می‌کنند.
استاد پتر گریس از دانشگاه تگزاس در مرکز سرطان ام‌دی اندرسون، دیگر نویسنده همکار این مطالعه گفت: «داروهای موجود برای دردهای مزمن تنها برای یک ششم افراد اثربخش هستند و صرفاً فعالیت عصب‌ها را کاهش می‌دهند. اما پرو-داروی جدید ما مولکول‌های ارسال‌کننده سیگنال درد را کاهش می‌دهد و رویکردی نوین در درمان دردهای مزمن فراهم می‌کند.»
آزمایش‌ها روی مدل‌های حیوانی نشان داد این پرو-دارو حساسیت به لمس و سرما را حتی پس از شش ماه از بین می‌برد و بدون ایجاد وابستگی یا تحمل دارویی، اثرات تسکین‌دهنده خود را حفظ می‌کند.
م/۱۱۰*