به گزارش تابش کوثر، رؤسای جمهوری چین و هند در دیداری مهم بر ضرورت دوستی و همکاری دو قدرت آسیایی تأکید کردند؛ این اتفاق همزمان با تشدید جنگ اقتصادی آمریکا که علیه این دو کشور صورت گرفت، نشانه‌ای از رویگردانی دهلی‌نو از سیاست‌های واشنگتن و تمایل به همگرایی با رقیبان جهانی آمریکا است.
شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، در دیدار با «نارندرا مودی» نخست‌وزیر هند در شهر بندری تیانجین گفت: «جهان امروز درگیر تحولاتی کم‌سابقه و شرایطی آشفته است. انتخاب درست برای دو کشور این است که دوستان و شریکانی باشند که یکدیگر را در موفقیت یاری کنند و همچون اژدها و فیل در کنار هم برقصند.» او تأکید کرد روابط پکن و دهلی‌نو باید بر پایه شراکت و نه رقابت پیش برود تا ثبات و توسعه درازمدت تضمین شود.
مودی نیز اعلام کرد: «هند متعهد است روابط دو کشور را بر اساس اعتماد متقابل و احترام مشترک گسترش دهد. منافع ۲.۸ میلیارد نفر از مردم ما در همکاری مشترک گره خورده است.»
این دیدار پس از هفت سال نخستین نشست حضوری سران دو کشور بود و در شرایطی برگزار شد که دولت آمریکا به ریاست «دونالد ترامپ» با وضع تعرفه‌های سنگین بر واردات هند و چین، جنگ تجاری فراگیری را آغاز کرده است. واشنگتن همچنین تلاش می‌کند با بهانه واردات انرژی از روسیه، فشارهای اقتصادی بیشتری بر دهلی‌نو اعمال کند؛ اما این سیاست‌ها، به‌جای ایجاد شکاف، موجب نزدیکی بیشتر هند و چین شده است.
همزمان با این تحولات، مودی برای دیدار با «ولادیمیر پوتین» و حضور در نشست سران «سازمان همکاری شانگهای» وارد چین شده است. این سازمان که با حضور کشورهایی چون چین، روسیه، هند، ایران و پاکستان شکل گرفته، به‌عنوان یک محور مهم چندجانبه‌گرایی و مقابله با یک‌جانبه‌گرایی آمریکا شناخته می‌شود.
از توافق بر سر کاهش تنش‌های مرزی گرفته تا از سرگیری پروازهای مستقیم و تسهیل تردد زائران هندی به تبت، چین و هند طی ماه‌های گذشته گام‌هایی برای عادی‌سازی روابط برداشته‌اند. این روند نشانه‌ای از عزم مشترک برای کنار گذاشتن اختلافات و تمرکز بر توسعه و همکاری در برابر فشارهای خارجی است.
واشنگتن طی سال‌های اخیر تلاش داشت با کشاندن هند به پیمان‌های امنیتی غربی مانند «کواد» این کشور را به ابزاری علیه چین بدل کند، اما فشارهای اقتصادی ترامپ و بی‌اعتنایی آمریکا به منافع ملی هند، اکنون مسیر دهلی‌نو را به سمت همکاری با رقبای جهانی واشنگتن تغییر داده است.
این رویداد را می‌توان گامی مهم در شکل‌گیری نظم نوین چندقطبی دانست که در آن کشورهای مستقل با فاصله گرفتن از سیاست‌های سلطه‌جویانه آمریکا، به‌دنبال ایجاد تعادل و همکاری برابر در سطح جهانی هستند.
م/۱۱۰*
نظر شما