تحقیقات نشان داده‌اند که نور نه‌تنها ریتم خواب و بیداری را تنظیم می‌کند، بلکه با تاثیر بر تولید و آزادسازی انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند سروتونین، نقش مهمی در بهبود خلق‌وخو دارد. سروتونین که به‌عنوان هورمون خوش‌خلقی شناخته می‌شود، در معرض نور بیشتر تولید شده و بر حس رضایت و انرژی افراد تاثیر مثبت می‌گذارد.
به‌عکس، کمبود نور یا مواجهه با نور مصنوعی در شب، می‌تواند باعث اختلال در ساعت زیستی بدن و ایجاد مشکلاتی همچون افسردگی و اختلالات اضطرابی شود. این نوع از اختلالات ریتم‌های بدن به‌ویژه برای افرادی که به نور حساسیت بیشتری دارند، خطرات جدی برای سلامت روان به همراه دارد.
برای حفظ و تقویت سلامت روان، متخصصان توصیه می‌کنند افراد تلاش کنند تا در معرض نور طبیعی روز قرار گیرند و از نورهای مصنوعی و شدید در شب دوری کنند. این اقدامات می‌توانند به تثبیت ساعت زیستی و جلوگیری از بروز اختلالات روانی کمک کنند.
علاوه بر اهمیت نور روز برای سلامت روان، تنظیم الگوهای روزانه و رعایت ساعات خواب منظم نیز تأثیر قابل توجهی بر بهبود خلق‌وخو دارد.
م/110*