به گزارش تابش کوثر، نتایج یک نظرسنجی بین‌المللی که توسط پایگاه تحقیقاتی Kickresume از ۱۸۵۰ کارمند در سراسر جهان انجام شده، نشان می‌دهد تنها ۳۱ درصد از کارکنان می‌گویند در محیط کارشان صحبت درباره حقوق امری عادی است، در حالی‌که ۳۷ درصد اعلام کرده‌اند محل کارشان چنین گفت‌وگویی را ممنوع کرده است.
اما تفاوت میان نسل‌ها در این زمینه چشمگیر است. نزدیک به ۴۰ درصد از کارکنان نسل زد (متولدین اواخر دهه ۱۹۹۰ تا اوایل ۲۰۱۰) گفته‌اند که در محیط کارشان حقوق‌ها به‌صورت باز مورد بحث قرار می‌گیرد؛ در حالی که در میان نسل ایکس، این رقم تنها ۲۲ درصد است.
همچنین ۱۸ درصد از جوانان نسل زد گفته‌اند حتی در محیط‌هایی که صحبت درباره حقوق ممنوع بوده، باز هم درباره حقوق خود با همکارانشان صحبت کرده‌اند. در مقابل، یک‌سوم کارکنان نسل ایکس ترجیح می‌دهند هیچ‌گاه درباره حقوق سخنی به میان نیاورند، در حالی که فقط ۱۸ درصد از نسل زد چنین دیدگاهی دارند.
نتایج پژوهش‌های دیگر نیز نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از جوانان نسل زد از ارسال رزومه برای مشاغلی که میزان حقوق در آگهی درج نشده، خودداری می‌کنند.
اما علاقه به دانستن درآمد دیگران تنها به موضوع قانون و مقررات محدود نمی‌شود، بلکه نوعی کنجکاوی طبیعی اجتماعی نیز در آن دخیل است. حدود ۳۲ درصد از افراد شرکت‌کننده گفته‌اند وقتی همکارشان درباره حقوق خود حرف می‌زند، به آن علاقه‌مند می‌شوند. این رقم در میان نسل زد به ۳۸ درصد می‌رسد و در میان زنان (۳۴ درصد) بیشتر از مردان (۳۱ درصد) است. در اروپا نیز این میزان به ۳۶ درصد افزایش یافته است.
با این حال، هنوز هم برای برخی از کارکنان صحبت درباره حقوق موضوعی ناراحت‌کننده است. حدود ۱۹ درصد از پاسخ‌دهندگان گفته‌اند که گفت‌وگو درباره دستمزد برایشان ناخوشایند است. این میزان در میان نسل ایکس به ۲۴ درصد می‌رسد، در حالی که در میان نسل زد تنها ۱۵ درصد چنین احساسی دارند.
حق قانونی گفت‌وگو درباره حقوق
در ایالات متحده، دولت فدرال حقوق کارمندان بخش عمومی را به صورت شفاف منتشر می‌کند تا مشخص شود مالیات‌ها چگونه هزینه می‌شود. افزون بر این، «قانون برابری دستمزد سال ۱۹۶۳» و قوانین جدیدتر وزارت کار آمریکا به کارمندان اجازه می‌دهد بدون ترس از توبیخ یا اخراج، درباره حقوق خود یا دیگران صحبت کنند.
در سال‌های اخیر نیز برخی ایالت‌ها از جمله ماساچوست، کالیفرنیا، کلرادو و نیویورک، شرکت‌ها را ملزم کرده‌اند تا در آگهی‌های استخدامی دامنه حقوق هر شغل را اعلام کنند. هدف این قوانین، مقابله با تبعیض‌های مزدی میان زنان و مردان و اقلیت‌های نژادی عنوان شده است.
«روث توماس»، کارشناس ارشد شرکت Payscale، در گفت‌وگو با نیوزویک گفته است: «قوانین جدید شفافیت حقوق، آگاهی کارکنان را درباره میزان پرداخت در مشاغل مختلف بالا برده و باعث شده دسترسی به اطلاعات مزدی بیش از هر زمان دیگری شود.»
به گفته او، نسل زد از ابتدا در فضایی بزرگ شده که شفافیت و دسترسی آزاد به اطلاعات، بخش جدایی‌ناپذیر زندگی بوده است. «برای آنان، صداقت و عدالت ارزش محوری است و همین دیدگاه به موضوع حقوق و دستمزد هم تسری پیدا کرده است.»
حرکت به سوی شفافیت کامل
گرایش به شفافیت در حقوق در حال گسترش است؛ به‌گونه‌ای که ۴۶ درصد از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی از «سیاست حقوق شفاف» در محیط کار حمایت کرده‌اند. در میان نسل زد، این رقم به ۴۹ درصد می‌رسد و تنها ۱۴ درصد از آنان ترجیح می‌دهند میزان درآمدها محرمانه باقی بماند.
«ایمی اسپیرلینگ»، مدیرعامل شرکت فناوری منابع انسانی Compt، در این باره گفت: «نسل زد مبدع شفافیت حقوقی نبود، اما آن را از حالت ممنوعه خارج کرد و این جای قدردانی دارد. آنان بزرگ شده‌اند در حالی که شاهد زیان دیدن والدینشان از پنهان‌کاری شرکت‌ها در دوران رکود و تعدیل نیرو بودند. برای همین، حاضر نیستند سکوت کنند و ابزار دانستن را از خود بگیرند.»
او افزود: «ترس از شفافیت حقوقی در حقیقت بیش از آنکه نشانه حرفه‌ای بودن باشد، بازتابی از فرهنگ سازمانی است. صحبت درباره حقوق سریع‌ترین راه برای آشکار شدن بی‌عدالتی‌هاست. وقتی کارکنان حقوق‌ها را مقایسه می‌کنند، مشخص می‌شود چه کسی به‌دلیل مهارت و اثرگذاری پاداش گرفته و چه کسی به‌دلیل تبعیض از حق خود محروم مانده است.»
به نظر می‌رسد نسل زد با نگاهی تازه و جسورانه به مقوله عدالت و شفافیت در محیط کار، در حال ایجاد تحولی است که می‌تواند آینده نظام پرداخت و عدالت مزدی را در جهان دگرگون کند؛ تحولی که به باور کارشناسان، دیر یا زود همه شرکت‌ها را ناگزیر به پذیرش آن خواهد کرد.
انتهای پیام/
نظر شما