به گزارش تابش کوثر به نقل از بی‌بی‌سی، شهرستان «لودون» در ایالت ویرجینیا، یکی از ثروتمندترین مناطق آمریکا، امروز به دلیل استقرار حدود ۱۹۹ مرکز داده عظیم، به کانون جهانی پردازش اطلاعات و هوش مصنوعی تبدیل شده است. عبور از این منطقه با صدای مداوم و یکنواختی همراه است که از تجهیزات خنک‌کننده و سامانه‌های برقی این مراکز ناشی می‌شود.

لودون که اکنون به «Data Center Alley» یا «کوچه مراکز داده» شهرت یافته، بیش از ۴۵ میلیون مترمربع از اراضی خود را به این سازه‌های غول‌پیکر اختصاص داده است. بر اساس آمار رسمی، این مراکز تنها سه درصد از مساحت شهرستان را اشغال کرده‌اند، اما چهل درصد بودجه محلی را تأمین می‌کنند.

در کنار سود اقتصادی، بسیاری از ساکنان از پیامدهای منفی این توسعه بی‌رویه نگران‌اند. «امیلی کاسابیان»، یکی از شهروندان منطقه، می‌گوید دو سال پیش خانه‌ای در منطقه‌ای آرام خریده بود تا از سر و صدای مراکز داده دور باشد، اما امروز تابلوی احداث یک مرکز جدید روبه‌روی منزلش نصب شده است. او می‌گوید: «اگر می‌دانستم چنین مرکزی در این‌جا ساخته می‌شود، هرگز این خانه را نمی‌خریدم».

دیگر ساکنان نیز از منظره نازیبای ساختمان‌های عظیم، صدای دائمی سیستم‌های خنک‌کننده و ناپدید شدن پرندگان منطقه گلایه دارند. یکی از آنان می‌گوید: «دیگر هیچ پرنده‌ای در اطراف خانه‌مان نمی‌ماند؛ صدای مداوم دستگاه‌ها باعث فرار آن‌ها شده است».

از سوی دیگر، افزایش شدید قیمت برق نیز زندگی مردم را دشوار کرده است. بررسی‌های خبرگزاری بلومبرگ نشان می‌دهد هزینه عمده‌فروشی برق در مناطق نزدیک به مراکز داده تا ۲۶۷ درصد افزایش یافته است.

در مقابل، حامیان صنعت مراکز داده، از جمله دولت «دونالد ترامپ»، معتقدند این مراکز نقش اساسی در پیشرفت فناوری و توسعه اقتصاد دیجیتال آمریکا دارند. دولت وی اعلام کرده است که برای «شتاب‌بخشیدن به صدور مجوزهای فدرال» با هدف تبدیل آمریکا به پیشتاز صنعت هوش مصنوعی تلاش خواهد کرد.

طبق گزارش‌های رسمی ایالت ویرجینیا، صنعت مراکز داده سالانه بیش از ۷۴ هزار شغل ایجاد کرده و حدود ۵.۵ میلیارد دلار به درآمدهای کارگری افزوده است.

کارشناسان فنی علت تمرکز این صنعت در شمال ویرجینیا را وجود زمین‌های ارزان، زیرساخت مناسب و نیروی انسانی متخصص می‌دانند. «توماس هایسلیپ»، کارشناس امنیت سایبری، می‌گوید: «از آن‌جا که شرکت AOL نخستین پایگاه اینترنتی بزرگ در این منطقه بود، بستر لازم برای گسترش مراکز داده به‌راحتی فراهم شد».

با این حال، تلاش‌ها برای قانونمند کردن فعالیت این مراکز با مخالفت دولت محلی روبه‌رو شده است. فرماندار ایالت، «گلن یانکین»، در سال جاری لایحه نظارت بر مراکز داده را وتو کرد.

«دن دیوری»، معاون سیاست‌گذاری در ائتلاف مراکز داده، ضمن اذعان به نارضایتی مردم، گفته است که این صنعت باید در اطلاع‌رسانی و تعامل با جوامع محلی بهتر عمل کند، اما نیازی به مقررات سخت‌گیرانه نمی‌بیند.

او مراکز داده را «ستون فقرات اقتصاد قرن بیست‌ویکم» دانسته و تأکید کرده است که حذف یا توقف آن‌ها ممکن نیست.

در سوی دیگر، فعالان مدنی مانند «باربارا دی» معتقدند که رشد افسارگسیخته این صنعت بدون توجه به پیامدهای زیست‌محیطی و اجتماعی، تهدیدی جدی برای کیفیت زندگی مردم است. او می‌گوید: «این مراکز چنان سریع ساخته می‌شوند که ما فرصت درک عواقبشان را نداریم و بعد مجبور می‌شویم با هزینه گزاف آن‌ها را جبران کنیم».

بر اساس گزارش‌های بازار، تا اوت سال ۲۰۲۵، بیش از ۱۱۰۰ مرکز داده در سراسر ایالات متحده فعال بوده و حدود ۴۰۰ مرکز دیگر در حال احداث هستند.

«امیلی کاسابیان» و دیگر فعالان محلی اکنون با برگزاری تجمعات و لابی‌گری در مجالس ایالتی تلاش دارند روند ساخت این مراکز را متوقف کنند. او می‌گوید: «اگر این روند ادامه پیدا کند، زیبایی و آرامش این منطقه از بین خواهد رفت و دیر یا زود آثار تخریبی آن نمایان می‌شود».

با وجود این، بسیاری از کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که به دلیل وابستگی روزافزون صنایع غربی به فناوری هوش مصنوعی و خدمات ابری، روند گسترش این مراکز در آمریکا همچنان ادامه خواهد داشت.

انتهای پیام/