به گزارش تابش کوثر، برای بسیاری از والدین، لحظه‌ای که کودک‌شان برای اولین‌بار روی پا می‌ایستد و راه می‌رود، لحظه‌ای فراموش‌نشدنی است. اما پژوهشگران می‌گویند اینکه یک کودک زودتر یا دیرتر راه بیفتد، می‌تواند دلیل ژنتیکی داشته باشد.
در این پژوهش که توسط تیمی از دانشگاه‌های «سوری» و «اِسِکس» انجام شده، داده‌های ژنتیکی بیش از ۷۰ هزار نوزاد بررسی شده و ۱۱ نشانگر ژنتیکی مرتبط با زمان آغاز راه رفتن شناسایی شده است.
پروفسور آنجلیکا رونالد، از اعضای ارشد این تحقیق، گفت: «اکثر نوزادان بین هشت ماهگی تا دو سالگی شروع به راه رفتن می‌کنند، بنابراین این بازه زمانی کاملاً طبیعی است. راه افتادن کودک، هم برای خودش و هم برای والدینش یک نقطه عطف مهم است و نشان‌دهنده ورود به مرحله‌ای جدید در رشد اوست.»
او افزود: «امید داریم این یافته‌ها به درک بهتر دلایل زیستی راه رفتن کمک کند و بتوان از آن در حمایت از کودکانی که دچار اختلالات حرکتی یا یادگیری هستند، استفاده کرد. البته اگر این اتفاق باعث نگرانی والدین شده، بهتر است با پزشک مشورت کنند، اما دیرتر راه رفتن همیشه نگران‌کننده نیست.»
دکتر آنا گویی، یکی دیگر از پژوهشگران این مطالعه، گفت: «تا حالا نمی‌دانستیم چرا بعضی کودکان زودتر و بعضی دیرتر راه می‌افتند. این تفاوت‌ها همیشه باعث نگرانی خانواده‌ها می‌شود، اما حالا می‌دانیم که ژنتیک هم تأثیر زیادی دارد.»
این پژوهش نشان می‌دهد ژن‌هایی که در زمان راه رفتن کودک تأثیر دارند، با رشد مغز هم مرتبط هستند. همچنین دیده شده کودکانی که (در محدوده طبیعی) کمی دیرتر راه می‌افتند، کمتر در معرض اختلال بیش‌فعالی و کم‌توجهی (ADHD) قرار دارند.
جالب اینجاست که برخی از این ژن‌ها همچنین با عملکرد تحصیلی بهتر در آینده مرتبط‌اند.
م/۱۱۰*
نظر شما