به گزارش تابش کوثر، میکروپلاستیک‌ها در اندام‌ها، خون، جفت و حتی مغز انسان یافت شده‌اند. پیامدهای کامل این آلودگی هنوز روشن نیست، اما پژوهش‌ها احتمال ارتباط آن با ناباروری مردان، التهاب، بیماری‌های کبدی، مشکلات متابولیک و افزایش خطر سکته قلبی یا مغزی را نشان می‌دهد.
تلاش کشورها برای رسیدن به یک پیمان جهانی کاهش پلاستیک در اوت ۲۰۲۵ شکست خورد. مخالفت کشورهای نفت‌خیز از جمله ایالات متحده، که تولید پلاستیک را به صنعت سوخت‌های فسیلی گره زده‌اند، از دلایل اصلی این ناکامی بود. با این حال، برخی سیاست‌های محلی و ایالتی در آمریکا به اجرا گذاشته شده یا در حال بررسی است.
ممنوعیت میکروپلاستیک‌های افزوده‌شده
برخی محصولات مانند اکلیل‌های آرایشی، کاغذهای رنگی جشن و پرکننده‌های چمن مصنوعی به‌طور عمدی حاوی میکروپلاستیک هستند. این ذرات به محیط‌زیست وارد شده و در هوا، خاک و آب باقی می‌مانند.
کالیفرنیا پیشنهاد ممنوعیت اکلیل‌های پلاستیکی در محصولات آرایشی را مطرح کرده است.
شهرهایی مثل فلوریدا استفاده از کاغذهای پلاستیکی جشن را محدود کرده‌اند.
اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۳ ممنوعیت گسترده‌ای بر اکلیل و میکروپلاستیک‌های افزوده تصویب کرد.
در آمریکا، ایالت رودآیلند قصد دارد همه میکروپلاستیک‌های عمدی را تا سال ۲۰۲۹ ممنوع کند.
کاهش میکروپلاستیک‌های ثانویه: منسوجات و تایرها
بخش بزرگی از آلودگی میکروپلاستیک از پوشاک مصنوعی و لاستیک خودروها ناشی می‌شود.
طبق برآوردها، ۳۵ درصد میکروپلاستیک‌های اقیانوس‌ها از منسوجات مصنوعی ناشی می‌شوند.
فرانسه از سال ۲۰۲۹ نصب فیلتر در ماشین‌های لباسشویی را اجباری خواهد کرد. چند ایالت آمریکا از جمله اورگن و نیویورک نیز لوایح مشابهی را بررسی می‌کنند.
لاستیک‌ها هنگام سایش میلیون‌ها تن ذرات آزاد می‌کنند. کالیفرنیا ترکیب شیمیایی ۶PPD-quinone را به فهرست مواد دارای نگرانی افزود و خودروسازان را به ارائه جایگزین ملزم کرد.
مدیریت در مرحله دفع
محصولاتی مانند دستمال‌های مرطوب یک‌بارمصرف حاوی پلاستیک‌اند و باعث گرفتگی لوله‌ها و آلودگی آب می‌شوند. ایالت‌هایی همچون نیویورک و میشیگان برچسب «عدم شست‌وشو در توالت» را الزامی کرده‌اند.
همچنین برخی شهرهای ساحلی نیوجرسی سازوکارهایی برای جلوگیری از ورود ذرات پلاستیکی ناشی از ساخت‌وساز به آبراهه‌ها وضع کرده‌اند.
راهبردهای ایالتی و قوانین افشای اطلاعات
کالیفرنیا نخستین ایالتی است که راهبرد جامع میکروپلاستیک تصویب کرده و آزمایش‌های استاندارد آب آشامیدنی و نقشه‌راه کاهش آلودگی را تعیین نموده است. این ایالت میکروپلاستیک‌ها را «مواد شیمیایی نگران‌کننده» معرفی کرده و بار مسئولیت ارزیابی خطر را بر دوش تولیدکنندگان گذاشته است.
ایالت‌های دیگر مانند ویرجینیا، نیوجرسی و ایلینوی بررسی آب آشامیدنی از نظر میکروپلاستیک را در دستور کار دارند. مینه‌سوتا نیز مطالعه‌ای درباره وجود این ذرات در گوشت و مرغ آغاز کرده است.
بازتاب در سطح فدرال
اقدامات محلی بر سیاست‌های واشنگتن نیز اثر گذاشته‌اند. کنگره آمریکا در ژوئن ۲۰۲۵ قانون WIPPES را تصویب و به سنا ارسال کرد. همچنین طرح دوحزبی قانون ایمنی میکروپلاستیک برای تحقیق درباره اثرات این ذرات بر سلامت انسان مطرح شده است.
میکروپلاستیک‌ها به دلیل منشأ گسترده و دشواری پاکسازی، چالشی پیچیده محسوب می‌شوند. با وجود شکست مذاکرات جهانی و کندی قانون‌گذاری فدرال، ابتکارات محلی و ایالتی در آمریکا و اروپا نشان می‌دهد که کاهش این آلودگی در مقیاس محدود امکان‌پذیر است و می‌تواند زمینه‌ساز اصلاحات گسترده‌تر شود.
م/۱۱۰\*
نظر شما