این تحقیقات نشان می‌دهد که از مدیترانه تا آفریقا، از آسیا تا آمریکای شمالی، موج‌های گرمایی شدید، طوفان‌ها و خشکسالی‌ها با تعداد دفعات تکرار و شدتی بی‌سابقه رخ می‌دهند. برای مثال، احتمال وقوع موج گرمایی که در سال ۲۰۲۲ بخش‌هایی از هند و پاکستان را فرا گرفت، صد برابر بیشتر از گذشته شده است. دکتر جویس کیموتای، پژوهشگر کالج سلطنتی لندن و عضو گروه «تخصیص آب‌وهوایی جهانی»، می‌گوید: «این بحران محدود به منطقه خاصی نیست و همه نقاط جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ما نیازمند اقدامات فوری برای کاهش پیامدهای آن هستیم.»
در عین حال، آثار انسانی بحران اقلیمی تکان‌دهنده است. بر اساس یکی از مطالعات، حدود یک‌سوم نوزادانی که در اثر گرما جان خود را از دست داده‌اند، در صورت عدم گرمایش جهانی زنده می‌ماندند. پژوهش دیگری نشان می‌دهد که گرمایش ناشی از فعالیت‌های انسانی طی دو دهه اخیر، سالانه جان بیش از ۱۰۰ هزار نفر را گرفته.
این شرایط در حالی است که جهان در حال حرکت به سمت افزایش دمای میانگین ۲.۵ تا ۳ درجه سانتی‌گرادی است؛ سطحی که بسیاری از پژوهشگران آن را فاجعه‌بار می‌دانند. به گفته رابرت مک‌سویینی، از اعضای وب‌سایت «کربن‌بریف»، این داده‌ها نشان‌دهنده تأثیر مستقیم فعالیت‌های انسانی در تشدید رویدادهای طبیعی قابل توجه است.
پژوهشگران همچنین از کشورهای شرکت‌کننده در اجلاس «کاپ۲۹» در جمهوری آذربایجان خواسته‌اند برای کاهش انتشار کربن و تأمین منابع مالی برای مقابله با این بحران اقدام کنند. آنها بر لزوم ایجاد سازوکارهای حمایتی برای جوامع آسیب‌پذیر، به‌ویژه در برابر موج‌های گرما، سیل‌ها و طوفان‌ها تأکید دارند.
این گزارش همچنین یادآور می‌شود که بسیاری از مناطق جهان، به‌ویژه آسیای غربی و شمال آفریقا، هنوز به‌طور جامع مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند، در حالی که این مناطق از جمله آسیب‌پذیرترین نقاط در برابر بحران اقلیمی هستند.
م/110*