به گزارش تابش کوثر و به نقل از "نیوزویک"، به نظر می‌رسد میان مردمان باستانی که به سنت تدفین تابوت‌های معلق — که معمولاً در ارتفاع و بر سینه‌کش صخره‌ها نصب می‌شدند — عمل می‌کردند و قوم امروزی "بو" در جنوب‌غرب چین، پیوند ژنتیکی مستقیمی وجود داشته باشد.

تابوت‌های معلق در گذشته به قوم باستانی "بو" نسبت داده می‌شد؛ قومی که تصور می‌شود پس از سلسله مینگ (۱۶۴۴–۱۳۶۸) از میان رفته و تاریخ آن با پرسش‌های فراوانی همراه مانده است.

تیم پژوهش، اطلاعات تازه‌ای را از طریق تحلیل ژنومی تطبیقی ۱۱ فرد باستانی از چهار محوطه تابوت‌های معلق در چین، چهار فرد از محوطه‌های تابوت‌چوبی در تایلند — که معمولاً درون غارها یا پناهگاه‌های سنگی قرار می‌گرفتند — و همچنین ۳۰ ژنوم کامل از جمعیت امروزی قوم بو به دست آورد.

پژوهشگران در مقاله خود نوشته‌اند: «یافته‌های ما نشان می‌دهد مردم امروزی قوم بو بخش قابل‌توجهی از نیاکان خود را از مردمانی به‌دست آورده‌اند که به سنت تدفین تابوت‌های معلق تعلق داشتند.»

بررسی‌های عمیق‌تر نشان داد که هر دو گروه باستانی و مدرن دارای پیوندهای ژنتیکی نزدیک با جوامع نوسنگی ساحلی در جنوب شرق آسیا بوده‌اند؛ نیاکان گویشوران امروزی زبان‌های تای–کادای و آسترونزی.

پژوهشگران همچنین نوشته‌اند: «به شکلی غیرمنتظره، شواهدی از تعاملات دوربرد و فراگیری فرهنگی میان گروه‌های کشاورز شمال‌شرق آسیا و حوزه رودخانه زرد با جوامع تابوت‌های معلق حدود ۱۲۰۰ سال پیش پیدا کردیم.»

این موضوع نشان‌دهنده وجود تعاملات در مسافت‌های طولانی و فراگیری فرهنگی در دوران سلسله تانگ است.

آن‌ها افزودند: «اشتراکات ژنتیکی میان جوامع تابوت‌های چوبی (معلق) در چین و تایلند، به منشأ مشترک و شبکه گسترده‌تر ژنتیکی و فرهنگی در پسِ این سنت تدفین منحصربه‌فرد در جنوب چین و جنوب‌شرق آسیا اشاره دارد.»

مطالعه حاضر نشان می‌دهد شواهد ژنومی می‌تواند در کنار داده‌های باستان‌شناسی و تاریخی، ابزاری ارزشمند باشد.

با وجود این، نویسندگان یادآور شده‌اند که پژوهش محدودیت‌هایی نیز داشته است؛ از جمله ناتوانی در ارائه پروفایل‌های تاریخی برای نخستین جوامع تابوت‌های معلق در منطقه کوهستانی وویی و سایر محوطه‌های مرتبط در جزایر جنوب‌شرق آسیا و اقیانوس آرام.

آنان تأکید کردند که بررسی‌های بیشتر با استفاده از بقایای انسانی و داده‌های باستان‌شناسی از این مناطق، همراه با رویکردهای میان‌رشته‌ای، می‌تواند در آینده تصویری جامع‌تر از تاریخ سنت تدفین تابوت‌های چوبی معلق فراهم کند.

مردم محلی می گویند واقعا دلیل قرار دادن اجساد در چنین تابوتهایی را نمی دانند. شاید می خواسته اند به خدایانی که اعتقاد داشته اند نزدیکتر باشند، یا راهی برای نگهداشتن آنها از حیوانات و یا دور از دسترس مردم با هدف جلوگیری از سرقت احتمالی متعلقات جسد بوده باشد.

انتهای پیام/Z110