به گزارش تابش کوثر، پژوهشگران دانشگاه استنفورد با بررسی داده‌های بیش از ۴۴ هزار نفر در بازه سنی ۴۰ تا ۷۰ سال از بانک اطلاعاتی UK Biobank موفق به توسعه شاخصی برای اندازه‌گیری سن زیستی اندام‌های بدن شدند. این شاخص بر پایه بررسی سطح تقریبی ۳۰۰۰ پروتئین در خون افراد طراحی شده است.

تونی ویس-کوری، استاد نورولوژی و نویسنده ارشد این پژوهش اعلام کرد: «با این شاخص می‌توانیم سن واقعی اندام‌ها را مشخص کرده و خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با آن‌ها را در یک دهه آینده پیش‌بینی کنیم.»

نتایج این مطالعه که قرار است در مجله  نیچر منتشر شود، نشان می‌دهد که مغز بیشترین نقش را در پیش‌بینی مرگ‌ومیر ایفا می‌کند. به گفته ویس-کوری: «مغز، نگهبان طول عمر است. مغز پیرتر، خطر مرگ را افزایش می‌دهد؛ درحالی‌که مغز جوان‌تر، عمر بیشتری را نوید می‌دهد.»

در این مطالعه، سن زیستی هر اندام بر اساس انحراف استاندارد از میانگین سنی محاسبه شد. اندام‌هایی که بیش از ۱.۵ انحراف استاندارد با میانگین فاصله داشتند، در دسته «بسیار پیر» یا «بسیار جوان» قرار گرفتند. حدود یک‌سوم شرکت‌کنندگان حداقل یک اندام بسیار پیر یا بسیار جوان داشتند و یک‌چهارم آن‌ها دارای چندین اندام با چنین وضعیتی بودند.

محققان دریافتند که داشتن مغز بسیار پیر، خطر ابتلا به آلزایمر را بیش از سه برابر افزایش می‌دهد. در مقابل، داشتن مغز بسیار جوان، خطر ابتلا به این بیماری را تا یک‌چهارم کاهش می‌دهد. همچنین افراد دارای مغز بسیار پیر، ۱۸۲ درصد بیشتر در معرض مرگ در دوره‌ای ۱۵ ساله قرار دارند، در حالی که مغزهای جوان‌تر، ۴۰ درصد احتمال مرگ کمتری در همین مدت داشتند.

به گفته ویس-کوری، این ابزار می‌تواند در آینده برای پیشگیری زودهنگام از بیماری‌ها و طراحی آزمایش‌های بالینی مرتبط با افزایش طول عمر به کار گرفته شود. همچنین ممکن است در آینده به شناسایی داروها یا سبک‌های زندگی مؤثر در جوان‌سازی اندام‌ها کمک کند.

ویس-کوری که هم‌اکنون در حال تجاری‌سازی این فناوری است، گفت: «این رویکرد آینده پزشکی است. به‌جای رسیدگی به درد، می‌خواهیم از بروز بیماری جلوگیری کنیم.» او اعلام کرد که نسخه اولیه این تست ممکن است طی دو تا سه سال آینده در دسترس عموم قرار گیرد.

م/۱۱۰*