به گزارش تابش کوثر، زوال عقل سالانه بیش از ۱.۳ تریلیون دلار هزینه به اقتصاد جهانی سلامت تحمیل میکند.
علیرغم دههها تحقیق و سرمایهگذاری گسترده، هنوز درمان قطعیای برای این بیماری یافت نشده است.
با این حال، بررسیها نشان میدهد که اگر مواجهه با ۱۴ عامل خطر زوال عقل قابل تغییر کاهش یابد، حدود ۴۵ درصد از موارد این بیماری قابل پیشگیری هستند.
این عوامل شامل چاقی، بیتحرکی و استعمال دخانیات است، که اغلب از میانسالی مورد مطالعه قرار میگیرند.
نهادهای بهداشتی بینالمللی اکنون توصیه میکنند که استراتژیهای کاهش ریسک زوال عقل باید از سنین ۴۰ تا ۶۰ سالگی آغاز شود تا بیشترین اثر را داشته باشد.
با این حال، گروهی از پژوهشگران استدلال میکنند که مداخلات باید بسیار زودتر و حتی از نوجوانی آغاز شود.
زیرا بسیاری از رفتارهای ناسالم از دوران نوجوانی تثبیت شده و تا بزرگسالی ادامه مییابند.
برای مثال، ۸۰ درصد نوجوانان چاق در بزرگسالی نیز چاق باقی میمانند.
پژوهشگران هشدار میدهند که ایجاد تغییر در رفتارهای بهداشتی تثبیتشده بسیار دشوار است و افرادی که در میانسالی در معرض خطر قرار دارند، اغلب دههها در معرض این عوامل بودهاند.
بنابراین، مؤثرترین رویکرد، پیشگیری از شکلگیری رفتار ناسالم از ابتدا است.
شواهد جدید نشان میدهد که ریشههای زوال عقل ممکن است به دوران کودکی یا حتی جنینی بازگردد.
مغز انسان سه دوره اصلی رشد در دوران اولیه زندگی، ثبات نسبی در بزرگسالی، و افول در دوران سالمندی را پشت سر میگذارد.
مطالعات طولی نشان میدهد که توانایی شناختی افراد در سن ۷۰ سالگی، بهشدت به توانایی آنها در سن ۱۱ سالگی وابسته است.
یافتهها همچنین نشان میدهند که برخی از آسیبهای مغزی مرتبط با زوال عقل، ریشه در مواجهه با عوامل خطر در اوایل زندگی دارند، نه صرفاً سبک زندگی ناسالم در بزرگسالی.
بر همین اساس، پژوهشگران پیشنهاد میکنند که پیشگیری از زوال عقل باید بهعنوان هدفی مادامالعمر در نظر گرفته شود.
در بیانیهای مشترک با مشارکت ۳۳ پژوهشگر بینالمللی، راهکارهایی برای بهبود سلامت مغز از سنین پایین پیشنهاد شده است.
در این بیانیه تأکید شده است که «کاهش مؤثر خطر زوال عقل، تنها از طریق رویکردی هماهنگ شامل محیطهای سالمتر، آموزش بهتر و سیاستگذاری هوشمند ممکن است.» همچنین: «هرگز برای کاهش ریسک زوال عقل دیر نیست، اما هرگز هم برای شروع زود نیست.»
م/۱۱۰*
نظر شما