به گزارش تابش کوثر و به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، ابوالحسن اتابکی، یکی از پژوهشگران تاریخ اعلام کرد: «این سنگ‌نوشته شگفت‌انگیز به اندازه تقریبی یک قوطی کبریت نگاشته شده است.»
نجمه ابراهیمی، دیگر پژوهشگر تاریخی گفت: «این کتیبه در ۹ سطر به خط پهلوی کتابی و فارسی میانه به کتابت درآمده که دو سطر نخست آن به دلیل رسوبات صخره‌ای پوشیده شده است.»
ابراهیمی افزود: «این سنگ‌نوشته که توسط یکی از اهالی شهر استخر نگاشته شده، شامل یک متن دینی با محتوای اعمال نیک (کرفه) و گناه (ویناه) و همچنین ویژگی‌های کرفه بزرگ در مذهب دوره ساسانی است که از سوی دکتر اتابکی مورد خوانش و مطالعه قرار گرفته و به زودی در نشریات علمی منتشر خواهد شد.»
وی ادامه داد: «سنجش کرفه (ثواب) و گناه به دلیل باور به دنیای پس از مرگ و جاودانگی روان، همواره در طول دوره ساسانی و در سنگ‌نوشته‌ها و متون مذهبی پس از آن مورد توجه بوده است.»
به گفته پژوهشگران، همین باور سبب شده است که در سنگ‌نوشته‌های کرتیر ـ موبد اوایل دوره ساسانی ـ و در کتاب‌های دینی زرتشتی همچون بندهش، وندیداد، ارداویراف‌نامه، روایت داراب هرمزدیار، مینوی خرد، دادستان دینی، شایست ناشایست، روایت امید اشو وهیشتان، مادیان هزار دادستان، صدر نثر، دینکرد و دیگر متون دینی، به این موضوع پرداخته شود.
برآیند این متون چنین است که روان پارسایان و پرهیزکاران به دلیل داشتن کرفه (اعمال نیک) در بهشت پاداش می‌گیرند و روان گناهکاران برای پاک شدن از گناه، در دوزخ دچار پادفره (کیفر) می‌شوند.
م/۱۱۰
نظر شما