به گزارش تابش کوثر و به نوشته پایگاه خبری «لا راسون»، داگ رولند، کارشناس هلیوفیزیک ناسا اعلام کرد: «هیچ فضانوردی واقعاً از جو زمین خارج نشده است.» او توضیح داد که لایه‌های هوا به‌تدریج نازک‌تر می‌شوند اما هرگز به‌طور ناگهانی ناپدید نمی‌گردند.

بر اساس این دیدگاه، مرز قراردادی فضای بیرونی که «خط کارمان» نام دارد و در ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری از سطح دریا تعریف شده، تنها یک حد مرزی قراردادی محسوب می‌شود. در واقع، ردپای گازهای جوی تا فاصله ۶۳۰ هزار کیلومتری نیز شناسایی شده است و بنا به داده‌های آژانس فضایی اروپا، ماه همچنان درون این محدوده قرار دارد.

ایگور بالیوکین، دانشمند آژانس فضایی اروپا نیز توضیح داد که جو زمین در لایه‌ای به نام ژئوکورونا با اتم‌های هیدروژن ترکیب می‌شود. این لایه نقش حفاظتی دارد و بر عملکرد ماهواره‌ها تأثیر می‌گذارد. او تأکید کرد که جو به‌صورت ناگهانی پایان نمی‌یابد، بلکه به‌تدریج کاهش می‌یابد تا به خلأ در فضا برسد.

به گفته کارشناسان، جو زمین مرزی میان امکان و ناممکن تعریف می‌کند و تصور ما از فضا و بی‌نهایت را شکل می‌دهد. ستاره‌ها، سیارات، شهاب‌سنگ‌ها و دنباله‌دارها همگی در پس این لایه دیده می‌شوند.

اهمیت حیاتی جو زمین نیز از سوی ناسا یادآوری شده است. این سازمان هشدار داده است که در صورت نابودی جو، زمین بلافاصله غیرقابل سکونت خواهد شد. به گفته ناسا: «در نبود جو، دمای زمین به‌شدت کاهش می‌یابد، پرتوهای خورشید بدون فیلتر به سطح می‌رسند، اقیانوس‌ها تبخیر می‌شوند و حیات نابود خواهد شد.» علاوه بر این، بادهای خورشیدی مستقیماً به سطح زمین برخورد می‌کنند و تمامی موجودات زنده را به‌سرعت از بین می‌برند.

ناسا تأکید کرده است که جو نه‌تنها در برابر پرتوهای کیهانی سپر ایجاد می‌کند بلکه آب‌وهوا را پایدار نگه می‌دارد. در نبود این لایه نامرئی، ماهواره‌ها و هواپیماها سقوط می‌کنند و خلأ مطلق بر زمین حکم‌فرما خواهد شد.

م/۱۱۰*