به گزارش تابش کوثر، در این نشست، مقامات ارشد ایران با اشاره به تحولات منطقهای، بر اهمیت وفاق، همکاری درونمنطقهای و مقاومت در برابر نظم تحمیلی فرامنطقهای تأکید کردند.
مجمع گفتوگوی تهران روز یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ با حضور مقامات ارشد از ۵۳ کشور، وزرا، دیپلماتها، و نمایندگان سازمان ملل در مرکز مطالعات سیاسی وزارت خارجه آغاز به کار کرد. این رویداد دو روزه شامل ۴۰ پنل تخصصی و با پوشش رسانهای از سوی ۵۰ رسانه خارجی برگزار میشود.
مسعود پزشکیان، رئیسجمهور ایران، و عباس عراقچی، وزیر امور خارجه کشورمان، از جمله مقاماتی بودند که در این همایش حضور داشتند. مقامات خارجی نظیر کمال خرازی، بدر البوسعیدی وزیر خارجه عمان، سراجالدین مهرالدین وزیر خارجه تاجیکستان، متقی سرپرست وزارت خارجه افغانستان، و عادل عبدالمهدی نخستوزیر پیشین عراق، نیز در این نشست شرکت کردند.
سعید خطیبزاده، دبیر مجمع، با اشاره به هدف همایش گفت: «ما در این مجمع میخواهیم بیش از هر چیز با دلی گشوده و با صداقت، گفتگوهایی معنادار را تشکیل دهیم. امیدواریم مفهوم وفاق را فراتر از مرزهای ملی گسترش دهیم.»
عباس عراقچی در سخنرانی خود ضمن گرامیداشت یاد حسین امیرعبداللهیان، وزیر فقید امور خارجه، به بررسی مهمترین تحولات یکسال گذشته پرداخت. وی با اشاره به جنایات اسرائیل در غزه، آن را «نمونهای کمسابقه از نسلکشی» دانست و افزود: «بیش از ۶۰ هزار فلسطینی از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون جان باختهاند.»
وی تاکید کرد: «آنچه فرو ریخته، مجموعهای از میثاقهای اخلاقی و حقوقی است که باید بنیان نظم جهانی را شکل میدادند. اکنون زمان آن است که با تکیه بر تعامل و تفاهم، نظمی بومی و واقعی در منطقه پایهگذاری کنیم.»
عراقچی همچنین به سه محور سیاست خارجی دولت پزشکیان اشاره کردکه شامل، تعامل حداکثری با همسایگان، همکاری با جنوب جهانی، و توازن در روابط با شرق و غرب بود. وی عضویت ایران در نهادهایی چون بریکس و سازمان همکاری شانگهای را نشانهای از تلاش ایران برای ایفای نقش در نظم چندقطبی دانست.
در ادامه، وی گفت: «ما خواهان توافقی عادلانه و متوازن در چارچوب معاهده عدم اشاعه هستیم که لغو واقعی تحریمها را تضمین کند.»
او همچنین با ارائه راهحلی برای بحران فلسطین تاکید کرد: «برگزاری یک همهپرسی ملی با مشارکت همه ساکنان اصیل فلسطین، راهحلی فراگیر برای پایاندادن به اشغالگری و نسلکشی است.»
در پایان روز نخست این نشست، مقامات ایرانی تأکید کردند که ابتکار عمل باید به کشورهای منطقه بازگردد و آینده منطقه نه در پایتختهای قدرتهای فرامنطقهای، بلکه در پایتختهای بومی بر اساس واقعیتها و نیازهای محلی شکل گیرد.
م/۱۱۰
نظر شما