به گزارش تابش کوثر ، پژوهشگران دانشگاه‌های آکسفورد و ورشو با تحلیل داده‌های باستان‌شناسی، از جمله لاشه‌های کشتی‌ها در مدیترانه و قطعات سفال‌های یافت‌شده، نشان داده‌اند که جنگ‌های طولانی‌مدت روم و ایران از ۵۴ قبل از میلاد تا ۶۲۸ میلادی تأثیر مستقیمی بر فروپاشی این امپراتوری داشته است.
آنها معتقدند تصرف مسیرهای تجاری حیاتی توسط ایرانیان، اقتصاد روم را فلج کرد و جمعیت این امپراتوری را مجبور به مهاجرت به مناطقی مانند قسطنطنیه کرد.
تحلیل‌های آنان نشان می‌دهد که تا نیمه دوم قرن هفتم میلادی، تعداد کشتی‌های رومی در مدیترانه به شدت کاهش یافته و از صدها به چندین مورد رسیده است. این کاهش با قطع مسیرهای تجاری و شکست‌های نظامی هم‌زمان بود.
دکتر «لِو کوساینس» و دکتر «هاگای اولشانِتسکی» اظهار داشتند: «این یافته‌ها نشان می‌دهد که امپراتوری روم شرقی پس از اختلال در تجارت و ناکامی‌های نظامی شروع به افول کرد.»
یافته‌های جدید، فرضیات پیشین مبنی بر تأثیر طاعون یا تغییرات اقلیمی در سقوط روم را رد می‌کند. محققان تأکید دارند که در اواخر قرن ششم میلادی، این امپراتوری در اوج قدرت اقتصادی و جمعیتی خود قرار داشته است.
این پژوهش همچنین نشان می‌دهد که جنگ‌های روم و ایران بر سر کنترل مناطق استراتژیک مانند ارمنستان، میان‌رودان و شمال سوریه، و حفاظت از مرزها و مسیرهای تجاری، فشار زیادی بر امپراتوری روم وارد کرد.
محققان معتقدند که ایران با مدیریت هوشمندانه و بهره‌گیری از موقعیت استراتژیک خود، برتری نظامی و اقتصادی روم را به چالش کشید و این امپراتوری قدرتمند را از اوج قدرت به ضعف و زوال کشاند.
 
م/110*