اکنون با استفاده از دیانای، چاپ سهبعدی و خمیر مجسمه سازی، تیمی از دانشمندان موفق به بازسازی چهره ۴۰۰ ساله زوزیا شدهاند و داستان انسانی او را که تحت تأثیر اعتقادات ماورایی مدفون شده بود، بازگو کردهاند.
«اسکار نیلسون»، باستانشناس سوئدی گفت: «افرادی که او را دفن کردند، تمام تلاش خود را کردند تا از بازگشت او به زندگی جلوگیری کنند... ما نیز تمام تلاش خود را کردیم تا او را به زندگی برگردانیم.»
زوزیا، که به این نام توسط اهالی محل شناخته شده بود، در سال ۲۰۲۲ توسط تیمی از باستانشناسان دانشگاه «نیکلاس کپرنیکوس» از «تورن» پیدا شد.
او در زمان مرگ بین ۱۸ تا ۲۰ سال داشت و تجزیه و تحلیل جمجمه زوزیا نشان میدهد که او از یک بیماری که باعث غش کردن و سردردهای شدید میشد، رنج میبرده است.

داس، قفل و برخی از انواع چوبهای یافت شده در محل دفن، همه به اعتقاد آن زمان دارای خواص جادویی برای محافظت در برابر خونآشامها بودند.
زوزیا در قبر شماره ۷۵ در قبرستان بدون نشانی در «پیئن» دفن شده بود.
از دیگر اجساد پیدا شده در این محل، یک کودک «خونآشام» نیز وجود دارد که به صورت دمر دفن شده و به پاهایش نیز قفل زده شده بود.
اطلاعات زیادی از زندگی زوزیا در دست نیست، اما نیلسون و تیم پیئن میگویند اشیائی که با او دفن شده، نشان میدهد که او از یک خانواده ثروتمند و احتمالاً نجیبزاده بوده است.
او در اروپای قرن ۱۷ زندگی میکرد که در ان زمان دچار جنگ و ناامنی بود. نیلسون معتقد است این موضوع موجب ایجاد جوی از ترس و باورهای خرافاتی شده بود.
بازسازی نیلسون با ایجاد یک نسخه چاپ سهبعدی از جمجمه آغاز شد و سپس به تدریج لایههایی از خمیر مجسمه سازی بصورت «عضله به عضله» به منظور ایجاد چهرهای واقعی شکل گرفت.
او با استفاده از ساختار استخوان، اطلاعات مربوط به جنسیت، سن، قومیت و وزن تقریبی برای برآورد عمق ویژگیهای صورت استفاده میکند.
نیلسونگفت: «مشاهده بازگشت چهره این دختر جوان به زندگی، به ویژه وقتی داستان او را در ذهن دارید، احساسی عمیق و تأثیرگذاری به ما میدهد. این فرایند نه تنها یک کشف علمی، بلکه فرصتی برای تجدید احترام به زندگی اوست و یادآوری میکند که هر فردی داستانی دارد که باید شنیده شود.»
او همچنین بیان کرد که میخواهد زوزیا را به عنوان یک انسان و نه به عنوان این هیولایی که او را دفن کردهاند، به زندگی بازگرداند.
م/۱۱۰*