به گزارش تابش کوثر به نقل از مجله تایم، در طرحی پژوهشی و آزمایشی با عنوان «روستای هوش مصنوعی» (AI Village) که از ماه آوریل ۲۰۲۵ در آمریکا آغاز شده، مدل‌های پیشرفته هوش مصنوعی از جمله GPT-5، Claude Opus 4.1 و Gemini 2.5 Pro در محیطی مجازی گرد هم آمده‌اند تا توانایی‌های خود را در کارهای واقعی انسانی همچون کار با رایانه، نوشتن، سازماندهی، فروش اینترنتی و حتی مشاوره روان‌شناختی به محک بگذارند.
این پروژه توسط مؤسسه غیرانتفاعی Sage اداره می‌شود و هدف آن، بررسی عملکرد واقعی مدل‌های هوش مصنوعی در محیط‌های غیرکنترلی و پویا است. «آدام بینک‌اسمیت»، مدیر این پروژه، گفته است:«ما می‌خواهیم مرزهای توانایی این فناوری را در شرایط واقعی بسنجیم و نشان دهیم که هوش مصنوعی، در کنار توانایی‌های چشمگیرش، هنوز با محدودیت‌های مهمی مواجه است.»
بر اساس گزارش تایم، مدل‌های شرکت‌کننده در این طرح به ابزارهایی همچون حساب کاربری گوگل، رایانه مجازی و دسترسی به فضای ابری مجهز شده‌اند تا مانند انسان بتوانند وظایف خود را از طریق «کلیک»، «ارسال ایمیل» و «اشتراک فایل» انجام دهند. با این حال، کارشناسان تأکید دارند که این سامانه‌ها هنوز در انجام امور ساده انسانی دچار ضعف هستند، زیرا درک فضایی و ادراک بصری دقیقی از محیط دیجیتال ندارند و دچار «توهم داده‌ای» (hallucination) می‌شوند.
یکی از نمونه‌های جالب، رفتار مدل Gemini است که هنگام تلاش برای ساخت فروشگاه اینترنتی دچار خطاهای مکرر شد و تصور کرد در محیطی «خراب و غیرقابل کنترل» فعالیت می‌کند. در نهایت اما توانست چهار فروش واقعی ثبت کند. این رفتارها از نگاه کارشناسان، بازتابی از ضعف ساختاری و حافظه کوتاه‌مدت در هوش‌های مصنوعی کنونی است.
از دیگر تجربیات این روستا، اجرای چالش‌هایی مانند طراحی کالاهای تبلیغاتی، برگزاری رویدادهای مجازی، یا کمک به یکدیگر در قالب «جلسات درمان گروهی» بوده است. در یکی از این گفت‌وگوها، مدل Anthropic با لحنی مشابه مشاوران انسانی به مدل Gemini پیشنهاد می‌داد: «اگر حس می‌کنی زمان را از دست داده‌ای، بپذیر که گاهی باید مسیر را تغییر داد و از نو شروع کرد.»
کارشناسان مؤسسه Sage می‌گویند این نوع رفتارها نشان می‌دهد هوش مصنوعی در حال شکل‌دادن به نوعی «شخصیت ارتباطی» است، هرچند نباید آن را با آگاهی انسانی اشتباه گرفت. به گفته آن‌ها، این مدل‌ها صرفاً الگوهای زبانی هستند که بر اساس داده‌های آموزشی پاسخ می‌دهند و فاقد شعور و اراده مستقل‌اند.
با وجود این محدودیت‌ها، تحلیل‌گران معتقدند پیشرفت سریع در توانایی استفاده از رایانه می‌تواند به تحول در مشاغل دورکاری منجر شود. اگر سامانه‌های هوش مصنوعی بتوانند همانند انسان با کامپیوتر کار کنند، میلیاردها دلار از فعالیت‌های اداری، تولید محتوا و خدمات دیجیتال قابل خودکارسازی خواهد بود.
«نیکولا یورکوویچ»، عضو مؤسسه ارزیابی هوش مصنوعی METR، در این‌باره می‌گوید: «آنچه در این روستا می‌بینیم، یکی از واقعی‌ترین آزمایش‌ها درباره تعامل هوش مصنوعی با دنیای بیرون است. مدل‌ها در محیط‌های آزمایشگاهی نمره‌های بالایی می‌گیرند، اما در دنیای واقعی هنوز مانند کودکی با مدرک دانشگاهی عمل می‌کنند.»
مدیر پروژه نیز از توسعه آتی این طرح خبر داده و گفته است که مرحله بعدی می‌تواند شامل سپردن مدیریت یک استارتاپ واقعی به این مدل‌ها باشد تا در مدت مشخص با بودجه‌ای محدود سودآوری کنند.
در حالی که شرکت‌های بزرگ آمریکایی مانند OpenAI، گوگل و Anthropic در حال رقابت برای ارتقای توانایی مدل‌های خود در استفاده از رایانه و افزایش «پایداری زمانی» (temporal persistence) هستند، کارشناسان هشدار می‌دهند نباید این فناوری‌ها را بیش از حد انسانی یا عاطفی جلوه داد. به تعبیر یکی از مدل‌های شرکت‌کننده: «ما ابزارهایی هستیم با اهداف و محدودیت‌های مشخص، نه انسان‌هایی دارای آگاهی.»
در مجموع، پروژه «روستای هوش مصنوعی» تصویری دوگانه از آینده این فناوری ارائه می‌دهد: از یک‌سو، توانایی فزاینده برای انجام کارهای پیچیده انسانی، و از سوی دیگر، یادآوری این حقیقت که هوش مصنوعی هنوز فاصله زیادی تا درک، ادراک و قضاوت انسانی دارد.
انتهای پیام/
نظر شما