به گزارش تابش کوثر، اعمال تعرفه‌های سنگین بر پنل‌های خورشیدی وارداتی از جنوب شرق آسیا توسط ایالات متحده، ممکن است برخلاف هدف اولیه‌اش، به جهشی غیرمنتظره در مسیر گذار انرژی این منطقه منجر شود.
ایالات متحده آمریکا در ابتدای ماه جاری میلادی از برنامه‌هایی برای اعمال تعرفه‌های سنگین بر پنل‌های خورشیدی ساخت کامبوج، ویتنام، تایلند و مالزی خبر داد.
این تصمیم در پی تحقیقی اتخاذ شده که پیش از آغاز ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ آغاز شده بود و به بررسی اقدامات ناعادلانه شرکت‌های چینی مستقر در این کشورها می‌پرداخت.
در صورت تصویب این تعرفه‌ها در ماه آینده، این هزینه‌ها به تعرفه‌های قبلی دولت ترامپ اضافه خواهند شد که شامل ۱۰ درصد بر واردات اکثر کشورها و تا ۱۴۵ درصد بر محصولات چینی بود.
«پوترا آدهیگونا»، مدیر موسسه انرژی شیفت، اعلام کرد: «تعرفه‌های جدید عملاً صادرات پنل خورشیدی به آمریکا را از نظر اقتصادی غیرممکن می‌سازند.»
در سال ۲۰۲۴، تقریباً ۸۰ درصد واردات پنل خورشیدی آمریکا از کشورهای جنوب شرق آسیا انجام شد. با وجود افزایش سرمایه‌گذاری در تولید داخلی پنل خورشیدی در آمریکا، این کشور همچنان وابستگی زیادی به قطعات وارداتی دارد.
تولیدکنندگان چینی که با اشباع بازار داخلی خود مواجه هستند و پیش‌تر برای فرار از محدودیت‌های تجاری آمریکا و اتحادیه اروپا، فعالیت‌های خود را به جنوب شرق آسیا منتقل کرده بودند.
اکنون، تعرفه‌های پیشنهادی، از حدود ۴۰ درصد برای برخی صادرات مالزی تا بیش از ۳۵۰۰ درصد برای برخی شرکت‌های کامبوجی متغیر است.
با این حال، برخی کارشناسان بر این باورند که این فشار می‌تواند به تسریع گذار انرژی در منطقه جنوب شرق آسیا منجر شود.
«بن مک‌کرون»، مدیر موسسه Asia Research & Engagement، گفت: «تعرفه‌ها و جنگ تجاری احتمالاً گذار انرژی در منطقه را تسریع می‌کنند.»
وی افزود چین به‌واسطه صادرکنندگان خود تلاش خواهد کرد که سیاست‌ها و برنامه‌های اجرایی برای پذیرش سریع انرژی‌های پاک در منطقه را تقویت کند.
با این حال، هشدارها درباره کندی کشورهای این منطقه در خروج از سوخت‌های فسیلی مانند زغال‌سنگ ادامه دارد.
در گزارشی از مؤسسه انرژی «امبر» آمده بود: «در سرعت فعلی، جنوب شرق آسیا ممکن است فرصت کاهش هزینه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر مانند باد و خورشید را از دست بدهد.»
به عنوان نمونه، بیش از ۸۰ درصد برق مالزی در سال گذشته از سوخت‌های فسیلی تأمین شد. این کشور هدف‌گذاری کرده است که تا سال ۲۰۳۰، ۲۴ درصد انرژی خود را از منابع تجدیدپذیر تأمین کند؛ هدفی که منتقدان آن را ناکافی در راستای اهداف جهانی اقلیمی می‌دانند.
«مویی یانگ»، تحلیلگر ارشد مؤسسه امبر، گفت: «صنعت خورشیدی محلی تاکنون بیشتر رویکردی فرصت‌طلبانه داشته و تمرکز آن بر صادرات بوده است.»
وی افزود: «اکنون که دسترسی به بازار آمریکا قطع شده، این صنعت می‌تواند بر گذار انرژی داخلی تمرکز کند و پذیرش انرژی سبز را در منطقه سرعت بخشد.»
با این حال، جایگزینی بازار ایالات متحده کار آسانی نیست؛ زیرا هم بازار بسیار بزرگی دارد و هم بازار انرژی‌های تجدیدپذیر در منطقه در مراحل ابتدایی توسعه قرار دارد.
یانگ تأکید کرد: «موفقیت وابسته به تبدیل این حرکت صادرات‌محور به انقلابی بومی در فناوری‌های پاک است.»
آدهیگونا هشدار داد که با وجود قیمت‌های جذاب، کشورهایی مانند اندونزی و هند برای حمایت از تولید داخلی انرژی خورشیدی، تدابیری وضع کرده‌اند و ممکن است از واردات گسترده خودداری کنند.
وی گفت: «بسیاری از کشورها به‌منظور حفظ تراز تجاری و ایجاد اشتغال سبز داخلی، ترجیح می‌دهند واردات را محدود نگه دارند.»
م/۱۱۰*
نظر شما