آيت الله العظمي سبحاني نزول قرآن کریم در شب قدر را در تضاد با نزول تدریجی آن بر پیامبر(ص) ندانست و گفت: نزول دفعی برای این بوده که پیامبر اکرم(ص) با تمامی معارف آشنا شود و نزول تدریجی برای این است که رابطه ایشان با خدا و عالم وحی قطع نشود.
معظم له در شانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان در جلسه تفسیری خود در مدرسه حجتیه قم، در ادامه تفسیر سوره قدر، با بیان این‌که ضمیر در «انزلناه» به قرآن بر می‌گردد، گفت: ظاهر آیه نشان می‌دهد که قرآن یک مرتبه و در شب قدر بر پیامبر اکرم(ص) نازل شده است.
ايشان با اشاره به این‌که آیاتی در قرآن وجود دارد که با مساله دفعی بودن نزول قرآن منافات دارد، ابراز کرد: در سوره فرقان و اسراء دو آیه آمده است که بر تدریجی بودن نزول قرآن دلالت دارد.
وی ادامه داد: مفسران در پاسخ به این سؤال گفته‌اند؛ قرآن دو نوع نزول دارد یک بار در شب قدر به صورت دفعی و بعد هم به صورت تدریجی و در طول زمان بر پیامبر(ص) نازل شده است و مانعی ندارد که قرآن دارای دو نوع نزول باشد.
ايشان در تأیید تدریجی و دفعی بودن نزول قرآن اظهار داشت: نزول دفعی برای این بوده که پیامبر اکرم(ص) با تمامی معارف آشنا شود و نزول تدریجی برای این است که رابطه ایشان با خدا و عالم وحی قطع نشود و پیوسته دارای ارتباط باشد.
حضرت‌ آیت‌الله سبحانی با اشاره به نزول تدریجی و دفعی قرآن گفت: علامه طباطبایی در تفسیر المیزان این نظریه را پذیرفته و دلیل آورده که کلمه «انزلنا» در قرآن با نزول دفعی و کلمه «نزلنا» با نزول تدریجی قرآن ارتباط دارد.
وی با بیان این‌که از ظاهر قرآن استفاده می‌شود که قرآن در شب قدر نازل شده است،‌ به شبهه نزول قرآن در زمان بعثت پیامبر(ص) که ۲۷ رجب بوده اشاره کرد و اظهار داشت: فرق است میان نزول قرآن و بعثت پیامبر و رسالت ایشان ملازم با نزول قرآن نیست و این فاصله از بعثت تا رمضان برای نزول قرآن اشکالی ندارد.
معظم له در ادامه با بیان این‌که زمان و مکان فی نفسه دارای ارزش و مقام نیستند،‌ اما خداوند در این سوره می‌فرماید؛ شب قدر بالاتر از هزار ماه است، خاطرنشان کرد: زمان و مکان به اعتبار حوادث دارای مقام و ارزش می‌شوند مانند شب قدر که به خاطر نزول قرآن و سرزمین کربلا که به خاطر وجود امام حسین(ع) دارای اهمیت شده‌اند.