«امانوئل ماکرون» در ۳۹ سالگی جوانترین رئیس جمهوریِ «جمهوری پنجم» فرانسه بوده و بر اساس شواهد موجود راهی دشوار برای تشکیل دولتی مقتدر در پیش دارد.
سه شنبه ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۱۶:۳۰
کد مطلب : 50819
یویو نیوز در این رابطه می نویسد: هر چند ماکرون راه دشواری برای تشکیل دولت دارد اما این اولین بار نیست که او در کاخ الیزه کار خواهد کرد. پیشتر در سال ۲۰۱۲ به عنوان مشاور عالی «فرانسوا اولاند» وارد کاخ ریاست جمهوری شد. در سال ۲۰۱۴ به مقام وزارت اقتصاد درآمد و حدود ۲ سال بعد در ماه آوریل سال ۲۰۱۶ جنبش «درحرکت» را تاسیس و در شانزدهم نوامبر خود را نامزد ریاست جمهوری کرد.
نیاز مبرم به پیروزی در انتخابات ژوئن
امانوئل ماکرون در انتخاباتی بی‌سابقه رئیس جمهور فرانسه شده است. برای اولین بار در مرحله دوم انتخابات اثری از دو حزب سنتی راست محافظه کار و سوسیالیستها نبود.
راستهای محافظه کار موسوم به جمهوریخواهان فرانسه و نامزد آنها، فرانسوا فیون نخست وزیر پیشین فرانسه، در دور نخست با کسب ۱۹ درصد آرا با کسب سومین رتبه حذف شد و بنوا آمون نامزد سوسیالیستها پایین‌ترین آرای سوسیالیستها در تاریخ را ثبت کرد و با کسب شش درصد آرا پنجم شد.
حذف سوسیالیستها از انتخابات ریاست جمهوری در حالی صورت می گیرد که آنها در پارلمان اکثریت را دارند و پس از آنها جمهوریخواهان قرار می گیرند. جنبش تازه تاسیس رئیس جمهوری منتخب در پارلمان طبیعتا هیچ نماینده‌ای ندارد. به این ترتیب امانوئل ماکرون حالا پس از راهیابی به الیزه برای تشکیل دولت متبوع خود نیاز به پیروزی در انتخابات پارلمانی ماه ژوئن دارد. امری که تحقق آن در کمتر از یک ماه مانده به این انتخابات کمی بعید به نظر می رسد.
به غیر از مانوئل والس «سگولن رویال» نامزد پیشین سوسیالیستها در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۷ هم پیش از انتخابات از ماکرون حمایت کرد. او با وجود نفوذ سیاسی اش می تواند نقش مهمی در انتخابات پارلمانی بازی کند اما همسر پیشین فرانسوا اولاند بعید است که پس از ۳۰ سال عضویت در حزب سوسیالیست از این حزب کناره گیری کرده و به حزب ماکرون بپیوندد.
ماکرون با وجود همکاری با دولت سوسیالیست فرانسوا اولاند، از سال ۲۰۰۹ دیگر عضو حزب سوسیالیست نیست. با این حال وی در زمان تاسیس جنبش «درحرکت» موفق شد برخی از سوسیالیستها را وارد جریان خود کند. اما در میان این سوسیالیستها نام درخور و بزرگی به چشم نمی خورد که بتواند در انتخابات پارلمانی این جنبش را سازماندهی کند.
به غیر از مانوئل والس «سگولن رویال» نامزد پیشین سوسیالیستها در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۷ هم پیش از انتخابات از ماکرون حمایت کرد. او با وجود نفوذ سیاسی اش می تواند نقش مهمی در انتخابات پارلمانی بازی کند اما همسر پیشین فرانسوا اولاند بعید است که پس از ۳۰ سال عضویت در حزب سوسیالیست از این حزب کناره گیری کرده و به حزب ماکرون بپیوندد.
در سوی دیگر حزب جبهه ملی که با کسب بیش از ۱۰ میلیون آرا در مرحله دوم انتخابات رکوردی تاریخی ثبت کرد نیز می تواند شرایط را در انتخابات پارلمانی سخت‌تر کند.
جبهه ملی هم هیچگاه در پارلمان فرانسه حضور تاثیرگذاری نداشته است اما با افزایش بی‌سابقه محبوبیت این حزب راستگرای افراطی در فرانسه انتظار می رود آنها نیز مانع بزرگی برای کسب اکثریت حزب حاکم در انتخابات پارلمانی فرانسه باشند.
جنبش تسلیم ناپذیران با رهبری «ژان لوک ملانشون» نیز در مرحله اول با کسب بیش از ۱۹ درصد آرا با اختلافی بسیار ناچیز از جمهوریخواهان در جای چهارم قرار گرفتند.
حامیان این جنبش را که می توان ادامه جنبش برآشفتگان چپهای فرانسوی دانست هرچند برای اولین بار در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی شرکت می کنند. شاید این نماینده جدید چپ رادیکال فرانسه در صورت سازماندهی قوی بتواند یکی از جریان‌های پیروز انتخابات پیش رو باشد.
ژان لوک ملانشون در انتخابات ریاست جمهوری موفق شد در چند شهر بزرگ فرانسه از جمله لیل و مارسی بالاتر از امانوئل ماکرون و مارین لوپن نفر اول باشد. تسلیم ناپذیران نیز می توانند به چند قطبی شدن پارلمان کمک کند.
به این ترتیب با وجودی که هواداران امانوئل ماکرون هرچند این روزها جشن پیروزی گرفته اند اما در هفته‌ها و ماه‌های آینده رهبر آنها برای تشکیل یک دولت مقتدر و همراهی پارلمان کار زیادی پیش رو خواهد داشت.
lمنبع: مهر
ت/۴۴۴
۰
