لذّت طعام را صائمين مى دانند

تابش کوثر - حضرت آیت الله العظمی بهجت :
هم چنين در روايت است كه:
« لِلصّائِمِ فَرْحَتانِ: فَرْحَةٌ عِنْدَ إِفْطارِهِ، وَ فَرْحَةٌ عِنْدَ لِقاءِ رَبِّهِ. »
روزه دار دو خوشحالى دارد:يكى هنگام افطار، و ديگرى هنگام ديدار پروردگار.(۱) البتّه اين در صورتى است كه در فطور و سحرى، نخوردن در روز را تدارك نكند.
دوازده روز از رمضان گذشته بود، روزه دارى در مسجد كوفه مى گفت: تا به حال گرسنه نشده ام، صوم هم براى او جوع آور نيست! با اين كه بعضى طالب چلومرغ و غذاهاى لذيذند.
درباره ى مقدار خوردن در روايات آمده است:« وقتى كه گرسنه شدى، بخور. » : « إِذا جُعْتَ فَكُلْ. » اگر انسان گرسنه باشد، نان خالى هم براى او لذيذ است، لذّت طعام را صائمين مى دانند.

۱.كافى، ج ۴، ص ۶۵؛ من لا يحضره الفقيه، ج ۲، ص ۷۶؛ وسائل الشيعة، ج ۱۰، ص ۳۹۷؛ بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۸۰.

۲.مستدرك الوسائل، ج ۱، ص ۲۸۴؛ ج ۱۶، ص ۴۶۶؛ بحار الانوار، ج ۵۶، ص ۲۶۰؛ فقه الرضا، ص ۳۴۰

منبع : پایگاه اطلاع رسانی آیت الله العظمی بهجت