زائرانی که به نجف و کوفه مرکز خلافت اسلامی رهسپار می شوند، سری هم به دارالاماره می زنند تا بار دیگر عبرت تاریخ را مرور کنند.
پنجشنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۶ ساعت ۲۱:۰۰
کد مطلب : 67632
با دیدن دارالاماره و شنیدن تشریح آنچه که در این مکان گذشته، بی محابا هر انسانی ضمن اینکه در مظلومیت ابا عبدالله الحسین (ع) و یارانش اشک اندوه می ریزد، هر انسانی را به یاد کارنامه خود نیز می اندازد.
دارالاماره در کنار مسجد کوفه قرار دارد که اکنون تنها خرابه ای از آن باقی مانده است، جایی که زمانی کاخ و خانه امیر یا به عبارتی ارگ حکومتی به حساب می آمد.
در همین دارالاماره بود که نخست سر مبارک حضرت اباعبدالله را جلوی عبیدالله بن زیاد قرار دادند. پس از دو سه سال در همین محل سر عبیدالله را پیش روی مختار قرار دادند.
باز بعد از دو سه سال در محل دارالاماره سر مختار را جلوی مصعب بن زبیر و باز پس از چند سال سر مصعب را پیش روی عبدالملک مروان قراردادند (حکومت بنی امیه تا 132 ه – ق باقی بود) هنگامی که سر مصعب مقابل عبدالمک بود، پیرمردی از مشایخ کلمه لااله الا الله را به زبان آوورد و گفت مسئله شگفتی می بینم. عبدالمک پرسید ای شیخ چه موضوع شگفت آوری را می بینی؟ پیرمرد گفت که پشت سر هم سرهایی را دراین قصر دیده و عبدالمک گفت: خداوند پنجمی را نیاورد و به قولی دستور تخریب آن قسمت از دارالاماره را داد.
در شهرهایی که امیر و حاکم آنجا حضور داشت، اغلب کنار مسجد جامع شهر، مقر امارت و قصر حکومتی ساخته می‌شد تا برای اقامه نماز جمعه و ایراد خطبه، فاصله‌ای نباشد. در کوفه، محل استقرار ابن زیاد را دار الاماره می‌گفتند و مجالس عمومی را در مسجد جامع برگزار می‌کردند.
اسیران اهل بیت را هم در کوفه وارد آن محل و مجلس عمومی کردند و آن گفت و گوها میان ابن زیاد و عترت طاهره پیش آمد. در همین قصر که نامش « طمار » بوده، مسلم بن عقیل و هانی را به دستور ابن زیاد شهید کردند.
ساختمان دارالاماره کوفه، به عنوان قدیمی‌ترین بنای دولتی در اسلام، به دست سعد بن ابی وقاص بنا شد. «آثار کوفه قدیم، از جمله دارالاماره از بین رفته و تنها بقایایی از مسجد جامع وجود دارد.
اداره آثار باستانی عراق پس از سال ها تلاش پایه‌های آن را با عملیات حفاری کشف کرد. علایم نشان می‌دهد که دارالاماره، چهار دیوار به طول 170 متر داشته که ارتفاع متوسط آن 14 متر بوده و هر دیوار از ضلع خارجی به 6 برج نیم‌دایره متصل بوده و فاصله هر برج با دیگری 60/24 متر و ارتفاع آنها حدود 20 متر بوده است.
بنای محکم قصر و نوع مهندسی آن، دارالاماره را از هجوم خارجی مصون می‌داشته است. کنار برخی درهای اصلی آن نیز اتاق هایی به عنوان زندان و مطبخ تعبیه شده بود.»
اکنون این محل عبرت آموز در ایام اربعین حسینی، هم توجه جمعی از عزاداران را به خود جلب می کند و در همین مکان، در ماتم و مظلومیت حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و فداکاری حضرت زینب (س ) اشک می ریزند و در عین حال نیم نگاهی نیز به کارنامه خود می اندازند و با اندوه دل آه می کشند.
منبع:ایرنا
م/110
۰